EDUCATIONAL CAPITAL AS A CONSTITUTIVE FACTOR OF THE CONTEMPORARY SOCIO-MORAL ORDER
DOI:
https://doi.org/10.17770/sie2019vol3.3684Keywords:
education, educational capital, resources, society, social development, socio-moral orderAbstract
Modern societies need mainly extensive educational resources for their development. The basic educational need in this area is the possibility of establishing contacts between groups of cooperating people and in this way building educational capital. Simultaneously, increasing role of education is accompanied by its crisis, which is said to be overcome by changing paradigms in social structure. In the face of formal education crisis, processes of building educational capital are transferred informally to social websites. The resource which is educational capital is one of the key factors determining the disposition of a given society for the development and maintenance of socio-moral order, based on democratic principles of social life. The cult of education begins to develop as a panacea for pains of the transforming society. Access to educational services becomes more and more important and even more significant than other human rights. As far as social development is concerned, role of technocracy (possession of knowledge) loses its significance and role of educracy - ideology of pervasive education - is growing (ability to make use of acquired knowledge). The conducted analysis attempts to answer the question of whether and to what extent educational capital is a constitutive resource of social and moral.
Downloads
References
Bard, A. & Söderqvist, J. (2006). Netokracja. Elita władzy i życie po kapitalizmie. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Brzozowski, T.T. (2009). Społeczeństwo informacyjne a gospodarowanie czasem wolnym. Etyczne konsekwencje desakralizacji życia społecznego. Przedsiębiorczość – Edukacja, no. 5, p. 71.
Gee, J.P. (2005). Semiotic social spaces and affinity spaces: from The Age of Mythology to today’s schools. In: Tusting, K. (Ed.) Beyond Communities of Practice: Language Power and Social Context. Cambridge: University Press.
Holt, J. (2007). Zamiast edukacji. Kraków: Impuls.
Hyla, M. (2003). E-learning - od pomysłu do rozwiązania. Kraków: Solidex.
Jastrzębski, J. (2011). Ideologia i komunikacja. O edukacji, pedagogice i mediach. Wrocław: Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego.
Jenkins, H. (2007). Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Juszczyk-Rygałło, J. (2013). Role nauczyciela w otwartej edukacji. In: Kochanowska, E., Skibska, J. (Eds.) Nauczyciel wobec wyzwań współczesności. Dylematy, poszukiwania i inspiracje. Bielsko-Biała: Wyd. Akademii Techniczno-Humanistycznej.
Koperek, J. (1995). Pojęcie ładu społecznego w państwie prawa. Saeculum Christianum: pismo historyczno-społeczne, no. 2/2, p. 162.
Levinson, P. (2006). Miękkie Ostrze, Czyli Historia I Przyszłość Rewolucji Informacyjnej. Warszawa: Muza.
Łuszczek, K. (2011). Pedagogiczne aspekty uczestnictwa dzieci i młodzieży w serwisach społecznościowych. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia Informatica, no. 656/26, p. 139.
Mariański, J. (2007). Społeczeństwo ponowoczesne i jego dylematy moralne. In: Patrycki, S. (Ed.) Nowoczesność – Ponowoczesność. Społeczeństwo obywatelskie w Europie Środkowej i Wschodniej. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Nonaka, I. & Takeuchi, H. (2000). Kreowanie wiedzy w organizacji. Warszawa: Poltext.
Pęczkowski, R. (2012). Proces Kształcenia w świetle teorii optymalnego znaku. In: Skrzydlewski, W., Dylak, S. (Eds.) Media-edukacja-kultura: w stronę edukacji medialnej. Poznań-Rzeszów: Wyd. PTTiME.
Senge, P. (2012). Piąta dyscyplina. Teoria i praktyka organizacji uczących się. Warszawa: Wolters Kluwer.
Skarżyńska, K. & Henne, K. (2007). Szkoła, media, kapitał społeczny. Jak korzystanie z mediów różnicuje kapitał społeczny różnych środowisk szkolnych. Przegląd Psychologiczny, 50(1), 85.
Szczepański, J. (1972). Elementarne pojęcia socjologii. Warszawa: PWN.
Szymański, M.J. (2014). Edukacyjne problemy współczesności. Kraków-Warszawa: Impuls.
Tapscott, D. (2010). Cyfrowa dorosłość. Jak pokolenie sieci zmienia nasz świat. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Walczak-Duraj, D. (2012). Instytucjonalizacja i instrumentalizacja odpowiedzialności moralnej w społeczeństwie netokratycznym. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica, 40, 92.
Zabielski, J. (2009). Arteologiczne „umocowanie” życia społeczno-moralnego. Rocznik Teologii Katolickiej, vol. 8, p. 74.
