MQ – MEDIALITY QUOTIENT
DOI:
https://doi.org/10.17770/sie2020vol4.4811Keywords:
children, media-sphere, competencies, intelligence, diagnostic factor, quality of educationAbstract
The child's intellectual skills in dealing with the media are reflected in his or her media intelligence. However, the assessment of children's adaptation to life in the world of the media-sphere is difficult to make. The recognition of a pupil’s mediality, as well as its systematic development, may have a positive impact on the quality of education. Currently there are no tools in the educational system to diagnose pupils’ mediality. Therefore, there is a need to construct a useful indicator of the level of mediality, which may be a Mediality Quotient. In the cognitive perspective, it can become a tool that will contribute to the optimization of the educational process in the intellectual media environment. The aim of the article is to justify the purposefulness of conducting research on media skills of children and to present the assumptions for developing media literacy measurement techniques. The planned actions will allow to identify to what extent children acquire media skills and what is their statistical picture. The results obtained will be used to determine the coefficient enabling the measurement of media skills and their assessment in relation to the statistical average of pupils. Ultimately, the primary objective of developing a scale for measuring the Mediality Quotient of children will be achieved.
Downloads
References
Brzeziński, J.M. (2015). Czy (i jakie) potrzebna są testy inteligencji? Seminarium Polskiej Akademii Umiejętności. 2013–2015, vol. XI, 49-76.
Buckingham, D. (2015). The Media Literacy of Children and Young People. A review of the research literature on behalf of Ofcom. London: Knowledge Lab. Retrieved from http://www.researchgate.net/publication/253736824.
Juszczyk-Rygałło, J. (2016). Kształtowanie podmiotowości ucznia w relacji do jego tożsamości. Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce, vol. 11, no. 2(40), 13-24.
Lister, M. Dover, J. Giddings, S. Grant, I. & Kelly, K. (2009). Nowe media. Wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Literat, I. (2014). Measuring New Media Literacies: Towards the Development of a Comprehensive Assessment Tool. Journal of Media Literacy Education, 6(1), 15-27.
Morbitzer, J. (2012). Medialność a sprawność edukacyjna ucznia. Edukacja i Dialog, no.11/12, 50-61.
Morbitzer, J. (2015). Refleksje pedagogiczne na temat intelektualnej kondycji cyfrowych tubylców. Psychologia Wychowawcza, no. 5, 115-130.
Nosal, C. (2004). Psychologia kompetencji w dobie nowej technologii informacyjnej. In W. Strykowski & W. Skrzydlewski (Eds.), Kompetencje medialne społeczeństwa wiedzy (19-30). Poznań: Wydawnictwo eMPi2.
Potter, W.J. (2019). Media Literacy. Los Angeles: SAGE Publications.
Ptaszek, G. (2014). Pomiar indywidualnych kompetencji medialnych. Pytania i problemy. Kultura popularna, no. 3(41), 6-17.
Ratajski, S. (2015). Wprowadzenie. In M. Federowicz & S. Ratajski (Eds.), O potrzebie edukacji medialnej w Polsce (11-28). Warszawa: Polski Komitet do spraw UNESCO, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.
Strykowski, W. (2004). Kompetencje medialne: pojęcia, obszary, formy kształcenia. In W. Strykowski & W. Skrzydlewski (Eds.), Kompetencje medialne społeczeństwa wiedzy (31-40). Poznań: Wydawnictwo eMPi2.
UNESCO (2013). Global Media and Information Literacy Assessment Framework: Country Readiness and Competencies. Paris: UNESCO press.
Wróblewska, M. (2011). Kształtowanie tożsamości w perspektywie rozwojowej i edukacyjnej. Pogranicze. Studia Społeczne, vol. XVII, 176-186.
Zduniak, A. (2013). Socjalizacja w kontekście nowoczesnego społeczeństwa. Zeszyty Naukowe KUL, 56, no. 1(221), 47-61.
